sed parvo post tempore Lysias procurator regis et
propinquus ac negotiorum praepositus graviter ferens de his
quae acciderant
congregatis octoginta milibus et equitatu universo veniebat
adversus Iudaeos existimans se civitatem quidem captam gentibus
habitaculum facturum
templum vero in pecuniae quaestu sicut cetera delubra
gentium habiturum et per singulos annos venale sacerdotium
nusquam recogitans Dei potestatem sed mente effrenatus in
multitudine peditum et in milibus equitum et in octoginta
elefantis confidebat
ingressus autem Iudaeam et adpropians Bethsurae quod erat
in angusto loco ab Hierosolyma intervallo quinque stadiorum
illud praesidium expugnabat
ut autem Macchabeus et qui cum eo erant cognoverunt
expugnari praesidia cum fletu et lacrimis rogabant Dominum et
omnis turba simul ut bonum angelum mitteret ad salutem Israhel
et ipse primus Macchabeus sumptis armis ceteros adhortatus
est simul secum periculum subire et ferre auxilium fratribus
suis
cumque pariter prompto animo procederent Hierosolymis
apparuit praecedens eos eques in veste candida armis aureis
hastam vibrans
tum simul omnes benedixerunt misericordem Dominum et
convaluerunt animis non solum homines sed et bestias
ferocissimas et muros ferreos parati penetrare
ibant igitur prompti de caelo habentes adiutorem et
miserantem eos Dominum
leonum autem impetu inruentes hostibus prostraverunt ex
eis undecim milia peditum et equites mille sescentos
universos autem in fugam verterunt plures vero ex eis
vulnerati nudi evaserunt sed et ipse Lysias turpiter fugiens
evasit
et quia non insensatus erat secum ipse reputans factam
erga se diminutionem et intellegens invictos esse Hebraeos Dei
auxilio nitentes misit ad eos
promisitque consensurum se omnibus quae iusta sunt et
regem conpulsurum amicum fieri
annuit autem Macchabeus precibus Lysiae in omnibus
utilitati consulens et quaecumque Macchabeus scripsit Lysiae de
Iudaeis ea rex concessit
nam erant scriptae Iudaeis epistulae a Lysia quidem hunc
modum continentes Lysias populo Iudaeorum salutem
Iohannes et Abessalom qui missi sunt a vobis tradentes
scripta postulabant ut ea quae per illos significabantur
implerem
quaecumque igitur regi potuerunt perferri exposui et quae
res permittebat concessit
si igitur in negotiis fidem conservaveritis etiam deinceps
honorum vobis causa esse temptabo
de ceteris autem per singula verbo mandavi et istis et his
qui a me missi sunt conloqui vobiscum
bene valete anno centesimo quadragesimo octavo dioscori
die mensis vicesima et quarta
regis autem epistula ista continebat rex Antiochus Lysiae
fratri salutem
patre nostro inter deos translato nos volentes eos qui
sunt in regno nostro sine tumultu agere et rebus suis adhibere
diligentiam
audivimus Iudaeos non consensisse patri ut transferrentur
ad ritum Graecorum sed tenere velle suum institutum ac
propterea postulare concedi sibi legitima sua
volentes igitur hanc quoque gentem quietam esse statuentes
iudicavimus templum restitui illis ut agerent secundum maiorum
suorum consuetudinem
bene igitur feceris si miseris ad eos et dextram dederis
ut cognita nostra voluntate bono animo sint et utilitatibus
propriis deserviant
ad Iudaeos autem regis epistula talis erat rex Antiochus
senatui Iudaeorum et ceteris Iudaeis salutem
si valetis sic estis ut volumus sed et ipsi bene valemus
adiit nos Menelaus dicens velle vos descendere ad vestros
qui sunt apud nos
his igitur qui commeant usque ad diem tricesimum mensis
xandici damus dextras securitatis
ut Iudaei utantur cibis et legibus suis sicut et prius et
nemo eorum ullo modo molestiam patiatur de his quae per
ignorantiam gesta sunt
misi autem et Menelaum qui vos adloquatur
valete anno centesimo quadragesimo octavo xandici mensis
quintadecima
miserunt autem etiam Romani epistulam ita se habentem
Quintus Memmius et Titus Manilius legati Romanorum populo
Iudaeorum salutem
de his quae Lysias cognatus regis concessit vobis et nos
concessimus
de quibus autem iudicavit referendum confestim aliquem
mittite diligentius inter vos conferentes ut decernamus sicut
congruit vobis nos enim Antiochiam accedimus
ideoque festinate scribere ut nos quoque sciamus cuius
estis voluntatis
bene valete anno centesimo quadragesimo octavo
quintadecima die mensis xandici
